Om 12:30 uur stond er net voldoende water boven de "sill" van Dahouët om te vertrekken. Het weer was prima, heerlijk zonnetje, alleen de wind liet het wat afweten. Zodoende moest de motor af en toe bij, omdat we vanwege het tij en de “sill” weer op tijd moesten aankomen bij St Malo. We voeren dicht langs het prachtige landschap van de Bretonse kust en passeerden halverwege de schitterende hoge Cap Fréhel, waarboven veel toeristen stonden. Langs de gehele Bretonse kust loopt een kustvoetpad en het schijnt dat dit kustvoetpad zich nog verder strekt zowel naar Noord als naar Zuid. Je ziet er vele vakantiewandelaars met bepakte rugzakken langs trekken. Om 16:15 uur passeerden we de vuurtoren bij de aanloop van St Malo, van waaraf je het prachtige vestingstadje al ziet liggen. Aan de andere zijde de hoge steile rotsheuvels van St. Servan met daarbovenop nog bunkers vanuit de WO2. St. Servan ligt direct naast St. Malo. Via een sluis kan je terecht in de haven van St. Malo. Wij hebben echter gekozen voor de open zeehaven van St. Servan. Je ligt in St. Servan wat rustiger in een eigen box. In de oude haven bij St. Malo is het meestal erg druk, zodat je al gauw in dikke rijen gestapeld wordt. Als enige Nederlander in St Servan valt het ons op dat er ook hier weer veel Engelse passanten zijn en weinig andere nationaliteiten. Het is dat de havenmeester alleen maar Frans spreekt, anders had je toch echt het idee dat we in Engeland waren. St Malo hebben we 3 jaar geleden uitvoerig bekeken en ons plan is om nu een wandeling te maken naar de waterkering met de grootste getijde-energiecentrale en mogelijk ook nog het historische plaatsje Dinan met de bus te bezoeken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten